دانش علمی بقا در دریا

مشکلات اولیه ای که بازماندگان دریا با آن مواجه شدند

غرق شدن: افتادن در آب، اگر نتوانید بدون پوشیدن جلیقه نجات یا حمل شناورهای نجات شنا کنید، نمی توانید در آب شناور بمانید. اگر نتوان به موقع آنها را نجات داد، خطر غرق شدن به زودی رخ خواهد داد.

غوطه ور شدن و قرار گرفتن در معرض: بدن در آب غوطه ور است، دفع گرما بسیار سریعتر از خشکی است. به این ترتیب بدن انسان نمی تواند دمای طبیعی بدن را حفظ کند و به راحتی باعث مصرف بیش از حد گرمای بدن می شود. اگر آب و هوا سرد و دمای آب پایین بود، خطر غوطه ور شدن بدن انسان در آب بیشتر می شد و به زودی تا زمان مرگ در کما با درجه حرارت پایین به سر می برد. اگر بدن انسان در معرض آفتاب داغ قرار گیرد، مستعد آفتاب سوختگی، خستگی، گرمازدگی و غیره است.

تشنگی: در اقیانوس، تشنگی یک خطر بزرگ است که افراد مضطر را تهدید می کند و با کاهش عرضه آب شیرین، میزان مرگ و میر افزایش می یابد. بر اساس آمار، میزان مرگ و میر در صورت وجود 240 میلی لیتر آب شیرین در روز 10 درصد است و با وجود تنها 120 میلی لیتر آب شیرین در روز، میزان مرگ و میر به 90 درصد افزایش می یابد. برای بازماندگان، آب شیرین مهمتر از غذا است.

دریازدگی: حتی اگر یک بازمانده به اندازه کافی خوش شانس باشد که از تجهیزات نجات غریق مانند قایق های نجات، قایق های نجات، شناورهای نجات نجات دهنده و غیره بالا برود، دریازدگی باعث استفراغ بیش از حد می شود و باعث از دست دادن آب زیاد، سرگیجه و ضعف می شود.

حیوانات خطرناک: حملات مضر حیوانات دریایی نیز تهدیدی برای افرادی است که در دریا دچار مشکل هستند، به ویژه کوسه ها. اگرچه فرصت های زیادی برای حمله کوسه ها در شرایط ناراحتی در دریا وجود ندارد، اما به طور مستقیم بر روحیه بازماندگان تأثیر می گذارد.

مشکل در نجات: خود نجات در دریا بسیار دشوارتر از جاهای دیگر است. اقیانوس منطقه وسیعی به وسعت میلیون ها کیلومتر مربع است و آب و هوای آن ناپایدار است. یافتن یک قایق نجات یا قایق کوچک در هواپیمای جستجوی سریع دشوار است و حتی پیدا کردن فردی که در مضیقه است دشوارتر است. علاوه بر این، دریا به شدت خشن است و حتی اگر هواپیمای جستجو فردی را در مضیقه پیدا کند، نمی تواند فرود بیاید.

کارشناسان خاطرنشان کردند که بقا در دریا دارای عناصر زیر است:

تجهیزات نجات غریق

اگر یک بازمانده در دریا تجهیزات نجات زندگی نداشته باشد، پس واضح است که امید به زنده ماندن در دریای وسیع بسیار ضعیف است. طبق آمار، حدود 80 درصد کشتی‌ها در عرض 15 دقیقه پس از غرق شدن غرق شدند و تنها حدود 1/3 تجهیزات نجات را می‌توان قبل از غرق شدن به موقع از بین برد که باعث غرق شدن و مرگ بسیاری از مردم شد، در حالی که 94 نفر مردم روی تجهیزات نجات بالا رفتند. ٪ نجات یافت. این نشان می دهد که به محض بالا رفتن از تجهیزات نجات دهنده، شانس زنده ماندن شما بسیار افزایش می یابد.

دانش خودیاری

تسلط بر دانش خود نجات برای افرادی که در دریا دچار مشکل هستند بسیار مهم است. این دانش شامل استفاده از تجهیزات نجات جان و نیازهای اولیه، اقدامات اضطراری، گزارش محل حادثه و اقدامات پس از رها کردن کشتی، درخواست کمک و ارسال سیگنال و غیره است.

رژیم غذایی پایدار

برای بازماندگان، آب شیرین مهمتر از غذا است. بدن انسان دارای مواد مغذی ذخیره شده در آن است و تا زمانی که هر روز آب شیرین مناسب به او داده شود، می تواند برای مدت طولانی زندگی را حفظ کند. اما اگر آب شیرین وجود نداشته باشد، نگهداری آن برای مدت طولانی مشکل است.

اگر برای مدت طولانی در دریا در حال رانش هستید، می‌توانید ماهی و پرندگان صید کنید و در مواقعی که غذا کافی نیست، جلبک دریایی را برای مکمل جمع آوری کنید. اما اگر آب شیرین کافی وجود ندارد، باید از خوردن این مواد خودداری کنید، در غیر این صورت آب زیادی در بدن مصرف می شود.

صحنه زندگی

کارشناسان بر این باورند که مرگ زودهنگام افرادی که در دریا دچار ناراحتی می شوند ناشی از گرسنگی و تشنگی نیست، بلکه عمدتاً ناشی از ترس است. بنابراین، یکی از عوامل مهم برای بقا در دریا، عدم ترس از مشکلات و اعتقاد راسخ به بقا است. بنابراین، اول باید بر ناامیدی و ترس غلبه کنیم و ثانیاً بتوانیم در آزمون گرسنگی، سرما، تشنگی و بیماری دریا مقاومت کنیم. هنگامی که در دریا در مضیقه هستید، اگر از خطر نمی ترسید، شلوغ و بی نظم نیستید و از قبل آمادگی کامل دارید، می توانید امید خود را برای نجات افزایش دهید.